ครอบครัวตั้งศพ”ทมยันตี”ที่วัดบวกครกใต้ เชียงใหม่ 14-15ก.ย.64 ให้ลูกศิษย์และแฟนหนังสือเคารพ ก่อนเคลื่อนร่างเข้ากรุงเทพฯ สวดบำเพ็ญกุศล16-22ก.ย.64 และขอรับพระราชทานเพลิงศพ23ก.ย.64 พบ”อั้ม อธิชาติ” สุดเศร้าร่วมเคารพศพด้วย ขณะที่คุณยายวัย77ปีลูกศิษย์สมัย ร.ร.เซนต์โยเซฟฯ ชี้เป็นการสูญเสียอัจฉริยะทางวรรณกรรม
วันนี้(14ก.ย.64) ที่วัดบวกครกใต้ บ้านบวกครกใต้ หมู่ที่ 9 ตำบลท่าวังตาล อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ ครอบครัวและญาติตั้งศพของ “ทมยันตี” หรือคุณหญิงวิมล ศิริไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ปี 2555 ซึ่งถึงแก่กรรมอย่างสงบด้วยโรคประจำตัวช่วงสายวานนี้(13ก.ย.64) ภายในที่พำนัก “ล้านนาเทวลัย” สิริรวมอายุ85ปี ให้บรรดาลูกศิษย์และคนรู้จัก รวมทั้งผู้ชื่นชอบติดตามผลงานวรรณกรรมได้เข้าเคารพศพ ระหว่างวันที่ 14-15ก.ย.64 จากนั้นจะทำการเคลื่อนร่างไปกรุงเทพฯ
โดยกำหนดการบำเพ็ญกุศลศพนั้น ในวันที่16ก.ย.64 จะมีพิธีพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ เวลา16.00น. ที่ศาลา 10 วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร และกำหนดสวดอภิธรรม ระหว่างวันที่ 16 -22 ก.ย.64 เวลา18.00น. โดย จะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพในวันที่ 23ก.ย.64 เวลา17.00น. ที่เมรุวัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร
ทั้งนี้ตลอดทั้งวันนี้พบว่ามีบรรดาผู้ที่ทราบข่าวการถึงแก่กรรมของ “ทมยันตี” ต่างพากัน เดินทางเข้าเคารพศพและแสดงความอาลัยต่อการจากไปของนักเขียนระดับตำนานผู้นี้ที่วัดบวกครกใต้ อย่างไม่ขาดสาย รวมทั้ง “อั้ม-อธิชาติ ชุมนานนท์” ดารานักแสดงชื่อดัง ซึ่งเปิดเผยว่า เคยแสดงละครเรื่อง “เงา” ที่เป็นผลงานของ ทมยันตี ทำให้มีโอกาสได้รู้จักใกล้ชิดและเคารพนับถือเป็นอย่างมาก ในช่วงนี้ตัวเองเดินทางมาทำงานอยู่ที่เชียงใหม่ และตั้งใจว่าพอเสร็จงานแล้วจะเข้าไปพบ เพื่อปรึกษาขอคำแนะนำเรื่องงานที่ทำเกี่ยวกับบทภาพยนตร์และธรรมะ แต่ปรากฏว่ายังไม่ทันได้ไปพบก็มาทราบข่าวการจากไปของทมยันตี ซึ่งรู้สึกตกใจและเสียใจมาก พร้อมรีบมาเคารพศพและร่ำลากันในวันนี้
ขณะที่คุณยายอายุ77ปี ซึ่งเป็นอีกคนหนึ่งที่เข้าเคารพศพของ “ทมยันตี” เปิดเผยว่า เป็นลูกศิษย์ชั้น ม.ปลายของ “ทมยันตี” สมัยที่เคยสอนอยู่ ที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ เมื่อปี 2504 โดยสอนวิชาภาษาไทยและประวัติศาสตร์ ซึ่งมีวิธีการสอนที่ดีทำให้ลูกศิษย์ทุกคนสนใจและมีความรักที่จะได้เรียนรู้ในวิชาที่สอนได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะในด้านภาษาไทยและประวัติศาสตร์ ทั้งนี้หลังจากที่เรียนจบแล้ว ไม่เคยพบเจอกับอาจารย์ “ทมยันตี” อีกเลย แต่ได้ติดตามผลงานเขียนมาโดยตลอด และรู้สึกว่าเป็นผลงานที่วิเศษอย่างมาก นอกจากนี้ ไม่เคยทราบมาก่อนว่า อาจารย์อยู่ที่เชียงใหม่เหมือนกัน จนกระทั่งมาทราบข่าวการเสียชีวิต จึงรีบมาเคารพศพด้วยความรักและอาลัย รวมทั้งรู้สึกว่าการเสียชีวิตของอาจารย์ในครั้งนี้เหมือนเป็นการสูญเสียอัจฉริยะทางวรรณกรรม
